تماشای مرده‌ها از پشت ویترین
تاریخ انتشار: ۱۸ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۵۸۸۷۷
گورستان اصلی سوکره که در پایتخت کشور بولیوی واقع شده یکی از مهمترین مکان‌های فرهنگی این کشور به حساب می‌آید. معماری عجیب و غریب این گورستان آنجا را به یک مکان دیدنی و جالب تبدیل کرده و امروزه این گورستان یکی از جاذبه‌های اصلی توریستی این شهر شده است.
گورستان سوکره در بولیوی
شاید خیلی‌ها با شنیدن نام گورستان یاد مکانی ترسناک و متروکه بیفتند، اما بهتر است بدانید که همه گورستان‌ها ترسناک نیستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
گورستان اصلی سوکره که در پایتخت کشور بولیوی واقع شده یکی از مهمترین مکان‌های فرهنگی این کشور به حساب می‌آید. معماری عجیب و غریب این گورستان آنجا را به یک مکان دیدنی و جالب تبدیل کرده و امروزه این گورستان یکی از جاذبه‌های اصلی توریستی این شهر شده است. در نگاه اول اینجا شبیه به یک پارک بزرگ و خوش آب و رنگ است که برای ورود به آن باید از لابه‌لای درختان بزرگ و سر به فلک کشیده گذشت. ساخت این گورستان در سال ۱۷۷۷ و با الهام گرفتن از هنر و سبک نئوکلاسیسم آغاز شده و رفته‌رفته به یکی از عجیب‌ترین گورستان‌های دنیا تبدیل شده. در گورستان سوکره از گورهای غمگین خبری نیست، اگرچه هر گورستانی به خودی خود کلا فضای سنگینی دارد، اما گردشگرانی که پا به سوکره گذاشته‌اند مدعی‌اند که با ورود به اینجا احساس سکوت و آرامش در وجود هر بیننده‌ای می‌نشیند. اینجا قبر‌ها و سرداب‌های مختلف نشان‌دهنده دوره‌ها و سبک‌های مختلف معماری هستند. یک تاریخ در این گورستان خوابیده و حتی قبرهای شخصیت‌های برجسته و مختلف تاریخ بولیوی را هم می‌توان اینجا پیدا کرد؛ گرگوریو پاچکو و نارسیسو کامپرو از رئیس‌جمهور‌های سابق این کشور افراد مشهوری هستند که در مقبره‌های این گورستان عجیب و غریب آرام گرفته‌اند.
تدفین عجیب
اما نکته جالب اینجاست که در گورستان سوکره مردگان از همان ابتدا به زیر خاک نمی‌روند، اینجا بازماندگان فرد فوت شده ابتدا مقبره‌ای برای او به قیمت ۱۰ هزار دلار خریداری می‌کنند، جنازه مدت ۷ سال در این مقبره ویترینی باقی می‌ماند و بعد از آن به زیر خاک منتقل می‌شود، جایی که ۲۰ سال دیگر در آن باقی مانده و بعد از گذشت این ۲۰ سال جنازه‌ها برای همیشه بیرون کشیده شده و از بین می‌روند. شاید کمی بی‌رحمانه به نظر برسد، اما مردم بولیوی بر این عقیده‌اند که ۲۷ سال برای عزاداری کافی است.
چیز دیگری که در گورستان سوکره جالب توجه است اینکه اینجا قبر‌ها به صورت صنفی قرار گرفته‌اند و این کار برای نشان دادن اهمیت شغلی در بولیوی است و برای نشان دادن این اهمیت شغلی مردان بولیوی را در دسته‌های صنفی و برحسب شغلی که در زمان حیات داشته‌اند به این گورستان می‌سپارند. اینجا صنف قبرهای معدنچی‌ها، معلمان، وکلا و ... وجود دارد که شاغلان فوت شده به همراه همکارانشان در آن دفن شده‌اند.
گورستان سوکره در بولیوی
کودکان و جایگاه ویژه
کودکان هم از این قاعده مستثنی نیستند. در گورستان سوکره کودکان را با والدینشان به خاک نمی‌سپارند، بلکه آنها جایی مشخص برای خود دارند، مقبره‌ای بزرگ و مخصوص که تمام کودکان فوت شده در آن دفن می‌شوند و این مقبره با شخصیت‌های کارتونی، اسباب‌بازی‌های مورد علاقه آنها و حتی لوازم شخصی‌شان تزئین شده است. شاید کمی غم‌انگیز باشد، اما این مقبره چشم‌اندازی زیبا به وجود آورده که هر بازدیدکننده‌ای را دگرگون و مغلوب می‌کند. به طور کلی در گورستان سوکره هر کس می‌تواند متعلقاتش را با خود در مقبره ویترینی‌اش ببرد. مقبره‌های زیادی را در اینجا می‌بینید که با کتاب‌های شعر، شیشه‌های نوشابه یا حتی پاکت سیگار و عینک و عصا یا یک دست لباس خاص تزئین شده‌اند و این‌ها تمام وسایلی هستند که فرد فوت شده در طول زندگی‌اش علاقه خاصی به آن داشته.
گذر از تاریخ
با قدم زدن در این گورستان می‌توانید از تاریخ کشور بولیوی هم سر در بیاورید چرا که برخی از مقبره‌ها در اینجا داستان خاص خود را دارند، مثل مقبره سه دانش‌آموز جوانی که در سال ۲۰۰۷ در یک حرکت انقلابی و به خاطر اعتراض به تغییرات قانون اساسی که توسط «او مورالس» پیشنهاد شده بود کشته شدند.
در این جریان نیرو‌های پلیس بولیوی به مدت یک هفته شهر را ترک کردند و اجازه دادند تا زندانیان از زندان‌ها بیرون بیایند و فضایی حاکی از هرج و مرج در شهر به پا شد و این سه دانش‌آموز در این جریان‌ها کشته شدند. اگر می‌خواهید از داستان تمام مقبره‌ها با خبر شوید باید یکی از نوجوانان یا جوانانی را که در اطراف گورستان پرسه می‌زنند با مبلغ ناچیزی استخدام کنید تا مانند یک راهنمای خوب تمام حکایت‌ها و داستان‌های پشت مقبره‌ها را برایتان بازگو کند. گورستان سوکره بولیوی جایی است که بر خلاف نامش در آن از غم و عزاداری خبری نیست، بلکه محیطی است تاریخی و فرهنگی که می‌توانید داستان‌های جالب زیادی را در آن از پس گور‌ها و مقبره‌ها کشف کنید.
منبع: همشهری آنلاین
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: گورستان مردگان بولیوی مقبره ها فوت شده قبر ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۵۸۸۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افشای اسرار گورهای تاریخی (+عکس)
باستان‌شناسان با کاوش در نقاط مختلف جهان گورهایی باشکوه و در برخی موارد حیرت‌آوری را کشف کرده‌اند، که اطلاعات جالبی را از زندگی گذشتگان افشا می‌کند.
به گزارش ایسنا، گورهای انسان‌ها از تلخ‌ترین و البته مهمترین بقایای به‌جامانده از دنیای باستان اند و مردم به روش‌های مختلفی در آن دفن می‌شدند، از خاکسپاری در داخل اهرام عظیم گرفته تا انداختن جسد در باتلاق، روش دفن و خاکسپاری مردم در دوره‌ها و نقاط مختلف جهان گوناگون بوده است.
در برخی موارد، مردم می‌ترسیدند مرده‌ها زنده شوند و آسیب بزنند، در نتیجه گاهی اجساد را قطع عضو می‌کردند و یا آنها را می‌بستند.
«پسوسنس یکم»«پسوسنس یکم» فرعونی بود که در طول سلسله بیست‌ویکم مصر، یعنی در حدود ۳۱۰۰ سال پیش حکومت می‌کرد. در سال ۱۹۴۰ میلادی بود که مقبره او در شهر باستانی «تانیس» کشف شد. او را با نقابی از جنس طلا به خاک سپرده بودند.
درونی‌ترین تابوت در تابوت‌دان او از نقره ساخته شده بود، از این‌رو برخی از نویسندگان امروزی، «سوسنس یکم» را «فرعون نقره‌ای» نامیده‌اند. اشیاء مخصوص خاکسپاری نفیسی از جمله گردنبند و دستبند ساخته‌شده از فلزات گرانبها و جواهرات نیز در این مقبره کشف شد.
با وجود تمام این آثار چمشگیر، کشف این مقبره در مقایسه با کشف مقبره «توت عنخ آمون» مورد توجه مردم قرار نگرفت که البته بخشی از آن به دلیل کشف مقبره «پسوسنس یکم» در دوران جنگ جهانی دوم بود.
«مقبره آمفیپولیس»مقبره آمفیپولیس که قدمت آن به قرن چهارم پیش از میلاد بازمی‌گردد، در «مقدونیه» واقع در یونان ساخته شده است و در طراحی آن جزئیات زیادی به کار رفته است. ابوالهول‌هایی در این مقبره قرار دارند که از دروازه‌ها حفاظت می‌کنند، همچنین مجسمه‌های زن و موزائیک‌های تصویرگر داستان‌های اساطیر یونانی نیز در آن قرار دارد.
با اینکه بقایای دست‌کم پنج انسان در این مقبره کشف شده است، هویت این افراد یا اینکه مقبره برای چه کسی ساخته شده است، مشخص نیست. قدمت این مقبره به دوران «اسکندر مقدونی» باز می‌گردد و این احتمال وجود دارد که برای یکی از اعضاء خانواده و یا یکی از دوستان او ساخته شده باشد.
«اوتسی مرد یخی»بقایای یخ‌زده و سالم مردی که «اوتسی» نام گرفته است، به بیش از ۵۳۰۰ سال قبل تعلق دارد و توسط محققان در مرز ایتالیا و اتریش در سال ۱۹۹۱ میلادی پیدا شد. تحقیقات نشان داد که این مرد ۱.۶ متر قد داشته و در زمان مرگ حدودا ۴۵ ساله بوده است.
او پس از اصابت یک تیر جان خود را از دست داده است. همچنین اثری از یک زخم عمیق در دست راست او وجود دارد که احتمالا حین جلوگیری از اصابت تیر ایجاد شده است.
«مقبره‌های سلطنتی اور» مقبره‌های سلطنتی «اور» که به حوالی ۴۵۰۰ سال قبل تعلق دارند، از حدود ۱۶ مقبره تشکیل شده‌اند که به افراد سطلنتی یا اشراف‌زادگان جامعه تعلق داشتند. این افراد به همراه اشیاء نفیسی از جمله سربند، گردنبند و گوشواره دفن شده بودند.
از جمله اشیاء قابل‌توجهی که در این مکان کشف شده است به یک چنگ می‌توان اشاره کرد که به شکل سر یک گاو نر طراحی شده بود. در نزدیکی این مقبره‌های سلطنتی همچنین افرادی به همراه اشیاء خاکسپاری به مراتب ساده‌تر دفن شده بودند.
«قبرهای چاتال‌هویوک»قدمت محطوطه «چاتال‌هویوک» در ترکیه به بیش از ۹هزار سال بازمی‌گردد و این محوطه یکی از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های کره زمین شناخته می‌شود. در این سکونتگاه هیچ خیابانی وجود ندارد و ساختمان‌ها به اندازه‌ای به یکدیگر نزدیک بودند که مردم با استفاده از نردبان‌های روی سقف، وارد آنها می‌شدند.
باستان‌شناسان همچنین به این نتیجه رسیدند که مردم در زیر ساختمان‌ها دفن می‌شدند و در برخی از موارد تا ۳۰ نفر در زیر یک ساختمان دفن می‌شد. در سال ۲۰۱۱ میلادی نتایج یک تحقیق نشان داد افرادی که زیر ساختمان‌ها دفن می‌شدند، اغلب از لحاظ بیولوژیکی با یکدیگر رابطه نداشتند که نشان می‌دهد خویشاوندی عامل مهمی در انتخاب محل دفن نبوده است.
«تابوت‌دان پایان دنیا» در سال ۲۰۱۸ گروهی از باستان‌شناسان یک تابوت‌دان سیاه و گرانیتی در ابعاد ۲.۷ در ۱.۵ در ۱.۸ متر را در اسکندریه واقع در یونان کشف کردند. کشف این تابوت بسیار مورد توجه قرار گرفت و برخی در فضای مجازی این موضوع را مطرح کردند که باز کردن تابوت می‌تواند نفرینی را رها کند که ممکن به پایان رسیدن دنیا منجر شود.
زمانی که باستان‌شناسان در این تابوت باز کردند، دریافتند که آب فاضلاب به درون آن راه یافته است. کاوشگران همچنین بقایای سه انسان به همراه حکاکی‌هایی روی ورقه‌های طلا پیدا کردند. قدمت تابوت‌دان به حوالی بعد از فتح این مکان توسط «اسکندر مقدونی» در سال ۳۳۲ پیش از میلاد بازمی‌گردد، اما مشخص نیست که این تابوت‌دان برای چه کسی ساخته شده است.
«مقبره سن پیتر»مقبره «سن پیتر» در زیر محراب کلیسای سنت پیتر در واتیکان واقع شده است، یعنی نزدیک به منطقه‌ای که اعتقاد بر این است که او در قرن اول پس از میلاد به صلیب کشیده شده است. چندین قبر با بقایای انسان در داخل مقبره قرار دارد، همچنین مجموعه‌ای از استخوان‌ها در این مکان وجود دارد که برخی معتقدند به «سن پیتر» تعلق دارد.
«مقبره سئوس سوم» «سئوس سوم» (Seuthes III)، پادشاه «ادروسی»، قلمرویی واقع در «تراکیه» (سرزمینی در جنوب شرق اروپا) بود که در طول قرن چهارم پیش از میلاد حکومت می‌کرد. این پادشاه زمانی که در گذشت، در مکانی که اکنون مرکز بلغارستان محسوب می‌شود، دفن شد.
در مقبره او اشیاء خاکسپاری مختلفی از جمله یک تاج طلا، جام طلا، سلاح، سپر و یک کلاه‌خود برنز و یک سردیس برنزی که احتمالا تصویرگر خود شاه است، وجود داشت. مقبره او زیر تپه‌ای به ارتفاع ۲۰ متر و قطر ۹۰ متر قرار دارد.
«مقبره هادریان» مقبره هادریان که در رم واقع شده است، مقبره‌ای است که برای «هادریان»، امپراتور روم ساخته شده است و در آن خاکستر این امپراتور، همسر و تعدادی از جانشینانش نگهداری می‌شود. این ساختمانِ استوانه‌ای ۵۰ متر ارتفاع دارد و بعدها به قلعه‌ای تبدیل شد که در مقطعی توسط پاپ مورد استفاده قرار گرفت. این مکان اکنون یک موزه را در خود جای داده است.
«تئودوریک بزرگ»مقبره تئودوریک برای «تئودوریک بزرگ» (حکومت در حدود ۴۷۱ تا ۵۲۶ پس از میلاد) ساخته شد که پادشاه «استروگوت‌ها» بود. این مقبره یک سازه مدور واقع در «راونا» در ایتالیا است.
این سازه دو طبقه ۱۵ متر ارتفاع و ۱۱ متر قطر دارد و از دست‌کم ۲۳۰ تن سنگ ساخته شده و سقف آن به صورت گنبدی طراحی شده است. پس از اینکه امپراتوری بیزانس در سال ۵۴۰ «استروگوت‌ها» را شکست داد، آنها بقایای تئودوریک را برداشتند و مقبره را به کلیسا تبدیل کردند.
«هرم جوزر» «جوزر»، یکی از فرعون‌های مصر بود که حدود ۴۷۰۰سال قبل حکومت کرد. او یک هرم پلکانی را در «سقاره» ساخت. این هرم نخستین هرمی بود که در مصر ساخته شد و ارتفاع آن به ۶۰ متر می‌رسید و در مجموع از ۶ طبقه پلکانی تشکیل شده بود.
تونل‌هایی که زیر این هرم ساخته شده است یک هزارتو به طول ۵.۵ کیلومتر را تشکیل می‌دهد و داخل آنها یک اتاقک خاکسپاری قرار دارد که «جوزر» در آن دفن شده است. با اینکه اثری از مومیایی او وجود ندارد، اما ۳۲ تکه از تابوت‌دان گرانیتی فرعون در این اتاقک پیدا شد.
«مقبره سلطنتی مایا» در ژانویه سال ۲۰۲۴ باستان‌شناسانی از دانشگاه تولین از کشف مقبره ۱۷۰۰ساله یک پادشاه «مایا» در محوطه‌ای واقع در «چوچکیتام» (Chochkitam) در «گواتمالا» خبر دادند. در این مقبره یک نقاب یشم، صدف نرمتنان و طراحی‌ها و کنده‌کاری‌هایی روی استخوان ران انسان پیدا شد.
یکی از این کنده‌کاری‌ها فردی شبیه به یک پادشاه را به تصویر می‌کشد که یک نقاب یشم شبیه به آنچه را که در مقبره پیدا شده است، دست دارد. نوشته‌های کشف‌شده نیز به پدر و پدربزرگ پادشاه اشاره دارند و آنها را به حکمرانان شهرهای «تیکال» و «تئوتیئواکان» مرتبط می‌کنند.
کانال عصر ایران در تلگرام
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند